Joannes Késenne

Joannes Késenne studeert wijsbegeerte en psychoanalytische counseling aan de Universiteit Gent (België, 1973 – 1980). 
 Na ervaring en opleidingsopdrachten in het veld van de geestelijke gezondheidszorg (vorming aan remediërende drugsverslaafden) en de volwasseneducatie (kunsttheorie, cultuurfilosofie) - met als leidraad de cross-over tussen psyche en artistieke creativiteit - specialiseert hij zich verder in de kunstpsychologie.

Tot op heden behoort het doceren van kunsttheorie, -psychologie en -actualiteit tot zijn hoofdopdracht aan de PXL - MAD  School of Arts. Tal van kunstkritische publicaties (in diverse media en catalogi) en tentoonstellingsinitiatieven (o.a. “Melancholy” in Z33 te Hasselt in 1998, “The pillow of Melancholy” in het Museum voor Schone Kunsten te Gent in 2000, “Eva, Venus, Madonna” in een leegstaand nonnenklooster te Maasmechelen in 2002, enz.) staan op zijn naam.
Sinds 1997 werkt Joannes Késenne als bestuurslid en gastprofessor mee aan de internationale uitbouw van het Hoger Instituut voor Schone Kunsten Vlaanderen (HISK) te Gent. Als voorzitter van de Commissie Beeldende Kunst van de provincie West-Vlaanderen was het zijn opdracht de beeldende kunst uit deze provincie te ondersteunen, stimuleren en promoten.

Hij is oprichter van de bachelor-na-bachelor in de kunsttherapie aan de PXL en begeleidt het atelier beeldende kunst ARTISIT te Genk, een creatiecentrum voor personen met een psychische kwetsbaarheid. 

In 2012 is hij gepromoveerd op een doctoraat aan de faculteit psychologie van de Universiteit Gent over de melancholie in het oeuvre van Giorgio de Chirico. Joannes Késenne is de auteur van de monografie van beeldend kunstenaar “Dr. Hugo Heyrman” (2008) en tal van bijdragen aan catalogi en kunstboeken (Jan Cox, Renato Nicolodi, Lode Laperre, …). Hij was redactioneel medewerker bij kunsttijdschriften (Kunst & Cultuur, Tijdschrift Vlaanderen, H-art,…