Sarah Van Marcke werkt rond het architecturale erfgoed vanaf de twintigste eeuw. De relatie tussen mens en urbane situaties staan hierin centraal. De media die worden ingezet zijn fotografie en video. Aan de hand van ingrepen of acties voert de kunstenares onderzoek naar bepaalde aspecten van de architectuur of van stedelijke landschappen. Ze kruipt in de huid van architecten, van gebouwen of van zijn gebruikers met als doel inzicht te krijgen in de ziel van een leefomgeving of van een stedelijke omgeving. Ze maakt hierbij gebruik van het geestelijke vermogen om overeenkomsten op te merken en in zich op te nemen, anderen te imiteren, te kopiëren, in iets op te gaan en iets anders te worden.