Sinds vele jaren werkt Christoph Fink aan zijn 'Atlas der Bewegingen'. Vanuit de mogelijkheden en limieten van het individuele menselijke lichaam en de interactie met zijn omgeving ontstaan intensieve reisverslagen of observaties in de vorm van gedetailleerde chronogeografische notities, foto- en geluidsopnames. Het verwerken van deze data, indicaties van tijd en ruimte, resulteert merendeels in experimentele tentoonstellingsvormen: ruimtevullende cartographische en akoesmatische constructies (tekeningen, diagrammen, tabellen, geluidslagen...). Met andere woorden: beelden omtrent de perceptie van ervaringen. Het substantiele idee in dit oeuvre is de wereld en de 'realiteit' als poetische structuur. Het is een zoeken naar nieuwe vormen van contextualisatie (de binding/verbinding der dingen en gebeurtenissen) waarin de coherentie van de verschillende elementen die ons omringen wordt bevraagd. In zijn recente werken introduceerd hij onder diezelfde noemer (Atlas der bewegingen), de lezing van politiek/historisch en filosofisch materiaal die de verhalen van persoonlijke reizen, de mens als individu, kruisen en verweven. Alsdus wordt deze 'Atlas', als concept, een platform of een observatiestructuur, het fundament voor een groter verhaal waarvan de contouren stilaan zichtbaar worden: de plaatsing of positie van het werk binnen het wereldgebeuren, de wilde achtbaan van onze vermeende 'moderniteit'. 

Op dit moment centraliseert hij zijn activiteiten in Brussel. Naast vele andere tentoonstellingen, lezingen, performances en publicaties was zijn werk te zien in de Biënnales van Venetië, São Paulo en Istanbul, Manifesta 4 in Frankfurt en in gerenomeerde instituten als Witte de With (Rotterdam), S.M.A.K. (Ghent) en The Drawing Center (New York). Hij werkte samen met: Eva Wittocx, Moritz Kung, Bartomeu Mari, Catherine Dezegher, Chris Dercon, Lino Polegato, Luk Lambrecht, Luk Derycke, Bart de Baere, Jan Hoet, Margot Heller, Johan Pas, Ulrike Lindmayr, Marie-Puck Broodthaers, Rolf Quaghebeur, Ann Demeester, Pier Luigi Tazzi, Paul Lagring, Cathleen Chaffee, Daniel Rosenberg, Felix Villanueva, Hou Hanru, Meike Behm, Hans Theys, Pieter-Paul Mortier, Filip Luyckx, Menno Meeuwis, Stella Lohaus, Iara Boubnova, Nuria Enguita Mayo, Stéphanie Moisdon Trembley, Piet Coessens, Florence Ostende, Eric Mangion, Johana Carrier, Marine Pagès, Francesco Tedeschi, Agatha Jastrzabek, Liesbeth Huybrechts, André-Louis Paré, Marie-Josée Jean, Patrice Loubier, Thérèse Legierse, Christophe Gallois, Marie-Noëlle Farcy, Enrico Lunghi, Elsa Chavinier, Christian Kieckens, Vytautas Michelkevicius, Thomas Thiel en met kunstenaars als Joëlle Tuerlinckx, Christoph Aigner, Richard Venlet, Eelco van der Lingen, Ria Pacquée, Guillaume Bijl, Jean-Paul Jaquet, Peter Morrens, Rik De Boe, Anthony Elms, Frederic Geurts, Willem Oorebeek, Gerry Smith, Koen Theys, Frank Theys, Daniel Brefin, Vincent Royer, Henri Jacobs, Gert Verhoeven, Wilfried Huet, Els Dietvorst en Orla Barry and Valentijn Goethals. 

De laatste jaren ontwikkelde hij monumentale geluidscomposities (vooropgenomen en gemonteerd geluidswerk alswel als live interventies voor elektrische gitaar, percussie, electronica and soundscape editing) in samenwerking met Valentijn Goethals voor de theaterproducties (lecture/opera) van Joëlle Tuerlinckx '«THAT’S IT!» + 3 minutes FREE’ uitgevoerd in Tate Modern, Londen; Veemtheater, Amsterdam, Stuk, Leuven en het Kaaitheater te Brussel. Een nieuwe versie zal het licht zien in Dia, Beacon, New York, september 2019. Een uitgebreide catalogus over zijn werk wordt later dit jaar uitgebracht.