Proposities over onvermoede wetmatigheden.
Het werk van Voebe de Gruyter is te beschrijven als verhalende conceptuele kunst. 
Hoewel zij alle mogelijke materialen binnen haar werk inzet, ligt de basis ervan in het tekenen.
Aan de hand van een evocatief idee, uitgedrukt in tekst of beeld, schept ze als het ware een krachtenveld waarbinnen de gedachten van de toeschouwer op scherp worden gezet. 
In het werk Een ei leggen in de nek van een vreemde beschrijft zij in schetsen hoe je door je heel hard te concentreren op iemand, samengebalde aandacht (in de vorm van een ei) in de kraag van die persoon zou kunnen leggen. 
De Gruyter onderzoekt het gedrag van elementaire deeltjes, als kunstenaar niet als wetenschapper, met verrassende gevolgen. 
Zo onderzocht ze in de Kauwgomtekeningen haar vermoeden dat er informatie kan doordringen in kleine deeltjes, dat de zinnen die kauwgomkauwende mensen uitspreken in de kauwgom terecht komen.