Maryam Najd schildert zowel figuratieve als abstracte werken - ze weigert een keuze tussen de twee te maken. Ze is gefascineerd door de doorgang tussen de werkelijkheid en de verbeelding. Volgens Najd is de optische illusie noodzakelijk om een diepere, emotionelere dimensie van kunst bloot te leggen. Openbaringen hebben namelijk altijd met het verschijnen en verdwijnen van (non-)dingen te maken. Het kunstwerk kan noch in tegenstellingen, noch in evenwichtssituaties gevonden worden. Het bevindt zich in de gevoelige, spirituele, aan elkaar grenzende tussenzone die ons mogelijk maakt lichaam en psyche, fragmenten uit de werkelijkheid en de verbeelding, verleden en toekomst met elkaar te verbinden.
(Sofie Van Loo)