De abstracte schilderkunstige zoektocht van Bart Vandevijvere is een evenwichtsoefening tussen beheersen en loslaten. Het beheersen staat voor de ratio: het inzicht en het manipulatievermogen. Het loslaten daarentegen, opent kieren waarlangs de externe krachten binnensluipen. Die externe krachten zijn de omstandigheden: de weerspannigheid van de verf, de fysieke wetmatigheden, het gesternte. Het hele componeerconcept is geënt op de loop, op de cyclus van komen en gaan, oorzaak en gevolg.

Bart Vandevijvere laat zich slingeren tussen opbouwen en ontmantelen en vice versa, tussen afbraak en aanbouw. Patronen lossen op, compositiemodellen lijken zich open en dicht te vouwen. Hij begeeft zich in het spanningsveld waar het uiteenvallen van de compositie een ontleden is, waarin hij door trial en error greep krijgt op enkele processen, die evenwel vol mysterie blijven. In dit gebied vindt hij tegelijk een inspiratiebron en bondgenoot in de hedendaagse (improvisatie) muziek.