Sinds het begin van haar carrière is Lien Sergeant bezig met fotografie. Haar zwart-wit foto’s tonen uitsnijdingen uit de realiteit. De afwezigheid van personen is opmerkelijk, het menselijke aspect is echter zichtbaar in achtergelaten sporen, voorwerpen en architectuur. Opvallend hierbij is Sergeants aandacht voor subtiliteiten. Deze doen denken aan toetsen die terugvoeren naar de schilderkunst.

Sergeant zoomt in op gebouwen en landschappen en creëert zo een tweedimensionaal lijnenspel in een neutraal kader. Deze uitsneden overstijgen de topografische context, waardoor een nieuwe gemeenplaats wordt gecreëerd die zeer herkenbaar is. De acties van de mens, staan daarbij centraal, zonder deze echter rechtstreeks te tonen. Op deze manier creëert de kunstenares een andere blik op de werkelijkheid, herkenbare beelden krijgen een nieuwe betekenis. Als toeschouwer word je ondergedompeld in een bad van spanningen, doorheen de interacties van de tegenstellingen ga je beelden anders ervaren en bekijken. Het gaat hier om tal van contrasten, waarbij geen voorkeur domineert.

De stilte in het beeld is hierbij hoorbaar. Ze wordt benaderd door haar tegendeel te accentueren; door lawaai en ruis te evoceren.