Het werk van Hans Verhaegen omvat olieverfschilderijen, tekeningen, muurschilderingen, collages, affiches, postkaarten en voorpagina's van niet bestaande tijdschriften.
Opvallend zijn de insitu installaties zoals bijvoorbeeld 'Ronker' (1996), 'Zeyp' (1997), 'Atelier 255' (1999) en 'The Milky Way' (2000).
Het verrassende '128 people' (2003) was de eerste van de recente reeks van digitale animaties. Alle animaties zijn bevolkt door dezelfde Tetris-achtige menselijke figuren. De mens verschijnt als centraal onderwerp maar ook als resultaat van assemblage van onderdelen in een computerprogramma.
De zelf geschreven algoritmes worden getoond als installaties ('Deus Digitalis', 2009), of produceren beeldenreeksen waaruit een selectie verder wordt bewerkt en gedrukt op papier ('Kling', 2010, 'Rodiola', 2012, 'NY', 2014).
Deze haarscherpe, abstracte composities tonen onbevangen een verleidelijke veelheid van kleur en vorm. Steeds ligt slechts een tiental eenvoudige vormen aan de basis van dit hybride werk ergens tussen traditionele schilderkunst en hedendaagse digitale kunst.