De hedendaagse mens leeft in een steeds onrustiger wordende, overhaaste en snel en intens veranderende wereld. Als reactie tegen deze overdaad aan signalen verkennen heel wat kunstenaars daarom de subtiele, subliminale en 'trage' eigenschappen der dingen. 
In mijn werk resulteert een vergelijkbare reactie in audiovisuele reflecties over schijnbaar banale maar vaak bijzondere en beladen landschappen, ruimtes en plaatsen. Ik tracht de suggestieve kwaliteiten van het landschap te verkennen, het landschap als drager van betekenis, en de manier waarop mens en landschap zich tot elkaar (kunnen) verhouden. Als verzet tegen een demystificatie der dingen wil ik de subliminale karakteristieken benadrukken via een subtiele en minimalistische aanpak. Mijn belangstelling gaat daarbij steeds uit naar complexe gebieden, zowel geografisch als maatschappelijk: grenszones, eilanden, conflictgebieden, geïsoleerde plekken,...

Een geabstraheerde realiteit suggereert een voortdurende, repetitieve en tegelijk statische wereld. De toeschouwer hoort de vervaagde 'gestalt' te vervolledigen, de ruimtelijke dubbelzinnigheden te ontcijferen, aanwezigheden te veronderstellen en door alle weglatingen en verkortingen heen te kijken. Tussen het vluchtig atmosferische en het eeuwigdurende, haast bevroren filmische moment heerst een sterk individueel gevoel van ruimte en tijd. De onduidelijke grenzen van de realiteit en van het zintuiglijk waarneembare worden afgetast, samen met het spanningsveld tussen het visuele en het auditieve, en tussen het statische en het bewegende. Kijken en luisteren wordt intens, intiem, bevreemdend, reflectief en haast tastbaar in de context van een onverstoorde 'verstilling'.