In haar werk onderzoekt Sarah Westphal de relatie tussen personen, voorwerpen en hun omgeving. Centraal staat de vraag naar hoe eigenschappen van ruimte en architectuur bijdragen tot onze menselijke belevenis. Hoe worden we fysiek en psychisch beïnvloed door een locatie? Hoe nemen we de wereld rondom ons waar? Hoe verwijst een ruimte naar vorige bewoners? Wat vertelt een voorwerp over haar gebruikers? Welke sporen zijn er achtergelaten en welke verhalen kunnen uit de gelaagde geschiedenis van oppervlakten en afdrukken of de stoffelijkheid van een ruimte afgelezen worden?

In een soort archeologisch onderzoek legt Sarah Westphal de gelaagdheid van een ruimte bloot, camoufleert en reconstrueert ze wat er ontbreekt. Door deze minimale en meticuleuze interventies manipuleert ze de identiteit van de gevonden locatie. Dit resulteert enerzijds in subtiele interventies in ruimtes, die fysiek toegankelijk zijn. Anderzijds ontstaan er verplaatsbare, mentale, (ir)reële of fictieve constructies en sculpturaal werk. Deze ruimtelijke of fotografische constructies bewegen zich tussen twee-en driedimensionaliteit, tussen oppervlakte en diepte.