Jonas Wille doet bewust afstand van de gangbare esthetische eigenschappen van het schilderen (en andere expressievormen). Artisanale of vakkundige technieken die kunnen worden aangewend om perfectie of virtuositeit te bereiken worden  ontweken. Subordinatie aan een herkenbare of emotionele werkelijkheidservaring wordt vervangen door een picturale autonomie. Het schilderen wordt niet in vraag gesteld, de schilderkunst wordt niet heruitgevonden, het geschilderde vlak stemt overéén met de existentiele ruimte op universele schaal. Door de combinatie van tegenstellingen en verwantschappen waarbij de traditionele observatie met mimetische weergave ondergeschikt blijft aan een complexer geheel van waarnemingen, ervaringen, situaties en diverse data verrijkt zijn beeldend vermogen.

(Vrij vertaald van het Serbo-Kroaats naar nota's van Miroslav Djordjevic)