Een van de centrale thema's in het werk van Peter Van Eyck is de wijze waarop de verstedelijkte mens zich een weg baant door zijn bestaan. In een strakke beeldtaal koppelt de kunstenaar zijn persoonlijke visie over deze existentiële zoektocht aan semi-industriële productietechnieken zoals het lasersnijden en het spuiten met autolakken.Wandeltochten worden als rally's opgevat en uitgewerkt in de typische bolleke-pijl  pictogramstijl.  Uitgestippelde routes die de wandelaar-piloot wegwijs maken vinden hun neerslag op geëmailleerde panelen en op stalen azulejo's met uitgesneden pijlen.

Met de gekleurde staven en gelakte spaghetti maakt Van Eyck lijnen zichtbaar en tastbaar. Ook de seismografische auto- en vliegtuigtekeningen en de uitgezaagde citytrajecten illustreren zijn onstilbaar verlangen naar die juiste, perfecte lijn. Tegelijk beklemtonen zij de ongrijpbaarheid ervan.

Door het inventariseren van de kleuren die ons omringen en door ze te vergelijken met industriële staalkaarten, stelt Van Eyck de vanzelfsprekendheid ervan ter discussie. De oplossing voor de problematische communicatie over de kleuren vind hij in de vertaling naar het industriële kleurenpalet. Voor hem krijgt een kleur pas haar volle betekenis in de context van de automobielwereld omdat die over het rijkste repertorium van kleurnamen beschikt. Daarom verbindt de kunstenaar met een bijna wetenschappelijke precisie elke kleur die zijn pad kruist met haar overeenkomstige kleurnaam, automerk, kleurcode en productiejaar.