Heleen Peeters (1988, België) studeerde fotografie aan het London College of Communication in het Verenigd Koninkrijk; nadien behaalde ze een masterdiploma in mediawetenschappen aan de Universiteit Leiden in Nederland.

Sinds afstuderen richt Peeters zich op verhalende fotografie. Haar werk balanceert zich op de rand van het documentaire en het autonome. Ze ziet fotografie niet als een eenduidig venster op de werkelijkheid maar als een realiteit met interpretatie. In projecten combineert ze daarom vaak haar stem als auteur met meerdere perspectieven - die van het onderwerp, de publieke media of andere kunstenaars - en laat deze op elkaar reageren. Door het editen en verwerken van al deze materialen ontstaat een nieuwe fictieve ruimte voor verbeelding. Wat betreft de onderwerpkeuze haalt Peeters inspiratie uit haar fascinatie voor het existentialisme - thema’s als bestaansrecht en vergankelijkheid lopen als rode draad door haar series. Ze ziet fotografie als het medium bij uitstek om dit aan te kaarten: het creëert permanente documenten die de wereld in constante verandering laat zien. 

Horse (2016-2020)
Voor haar meest recente project onderzocht Peeters de toekomst van de paardenvlees industrie. Al sinds haar geboorte heeft ze een band met deze omstreden sector. Haar grootvader begon in 1948 een familiebedrijf in paardenvlees. Aan de keukentafel hoorde Peeters in de loop der jaren het groeiende taboe steeds vaker voorbijkomen. Voor dit grootschalige project reisde ze met haar vader naar negen landen om te onderzoeken waarom de paarden populatie toeneemt terwijl de paardenvlees industrie afneemt. Naast eigen fotografie verzamelde ze beeldmateriaal uit archieven en de populaire kunsten. Het resultaat is een gelaagde analyse van een sector die vaak eenzijdig wordt belicht. ‘Horse’ is gebundeld in een fotoboek (2020) en een reizende tentoonstelling (2021)