Met hoofdzakelijk eigen composities en instrumentale muziek heeft Fluxus de folkrevival in Vlaanderen een nieuw elan gegeven. Franse, Angelsaksische en Gallicische invloeden in combinatie met accordeon, schalmei, doedelzak en draailier.

Fluxus betekent tegelijk 'vloeiend' en 'in beweging' en dit vertelt meteen wat de zes muzikanten van deze groep vanaf 1996 maar wat graag in praktijk omzetten. Fluxus is één van de jonge Vlaamse muziekgroepen die met hoofdzakelijk eigen composities en instrumentale muziek de folk in Vlaanderen in een vloeiende beweging heeft gebracht. "Je hoort er elementen van Franse en Angelsaksische folk in, van de Galicische instrumentale muziek van Carlos Nuñez of zelfs een vleugje Jan Garbarek. Nochtans is de groepsklank vooral bepaald door de traditionele instrumenten als het accordeon, de schalmei (...), doedelzak en draailier." (G. De Mol, 18 februari '99). Hun eerste album 'Pingoeroe' (WBM1998) kreeg lovende kritieken en betekende de start van tientallen optredens in binnen- en buitenland. De zoektocht naar maturiteit en uitpuring van het groepsgeluid resulteerde in de opvolger ' N.o.ë.' (ZOKU 2001) waarin Fluxus zich ook voor het eerst waagde aan de combinatie van de instrumenten met de warme stem van Greet. De liederen zijn gebaseerd op gedichten van Koen Stassijns, Paul en Greet Garriau en Kim Delcour. Fluxus brengt eigentijdse folk in de zuiverste zin van het woord. De combinatie van traditionele en hedendaagse elementen werkt verfrissend. De groep werd bij deze CD kundig begeleid door de veelzijdige producer en muzikant Hans Helewaut. In september 2003 verscheen 'Transparant', de derde cd van Fluxus.