Mauro Pawlowski, Belg met Pools-Italiaanse roots, werd bij het grote publiek bekend als frontman van The Evil Superstars. In 2001 lanceerde hij zijn solo-plaat 'Songs From a Bad Hat'. De plaat werd opgenomen in New York en geproduced door Dav Sardy (Dandy Warhols, Marilyn Manson..).

Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Mauro is de enigzins zelfverklarende naam van de groep die werd opgericht door Mauro Pawlowski nadat diens groep Evil Superstars er ergens in 1998 de brui aan had gegeven.

Na deze geruchtmakende split ging Mauro eerst aan de slag in een aantal kleinere projecten, zoals de filmmuziek bij "Rosie", de debuutfilm van de Vlaamse regisseuse Patrice Toye, die voor de rest werd bijeengeschreven door de luitenant van PJ Harvey, John Parrish. Ook maakte hij het geluid bij de voorstellingen "Zippo" van het kindertheater Froe-Froe, waarbij hij vele uitbundige kinderen naar hartelust enkele platen kapot liet scratchen als illustratie bij een verhaal geschreven door Daan Stuyven.
Voorts leverde hij met "Boys Together Out Rageously" een nieuwe Mitsoobishy Jacson CD af met Peter Houben, Pascal Deweze en Guy van Nueten, en liet hij zijn voorliefde voor glamrock blijken via een bijdrage aan de cd "Glittering 2000" (hij leverde een versie van Mud's "Dynamite").

Wel werd ook al vrij snel duidelijk dat Mauro ook een solo-project ging voorbereiden. Een eerst keer kwam hij - solo met gitaar - naar buiten tijdens "de Nachten", maar daarna ging hij aan de slag om een groep rond zich te verzamelen. Mauro hierover "Mocht ik vlak na de Superstars een plaat hebben gemaakt, dan was het een lo-fi akoestische balladeplaat geworden. En die bruuske overgang zou toch iets te hysterisch geweest zijn." Werknaam voor deze nieuwe groep werd niet "The Golden Ass Rangers", en ook niet "Mauro & The Inferno's", want uiteindelijk werd besloten om de groep gewoon als "Mauro" door het leven te laten gaan. Leden van deze nieuwe groep waren Herman Houbrechts (die er het drumstel van Dead Man Ray voor liet staan), Jan Wygers (Agathocles) en Anton Janssens (vroeger bij Noordkaap). Later kwam ook Anton's broer Steven Janssens (Revelaires, Whim Punk, Whodads) als gitarist bij de live-uitvoering van de groep.

Getekend werd er bij PIAS, en die maakten een budget vrij om de groep in New York op te laten gaan nemen met David Sardy (producer van onder andere ook de tweede Evil Superstars CD, Helmet, Soulwax, Slayer, Rage Against The Machine ...). Wel liep het project daardoor serieuze vertraging op, vermits Sardy eerst Marilyn Manson's CD diende af te maken. Zo kwam het dat een eerste single "A Faint Smile" werd uitgebracht in juni 2000, maar het toch tot maart 2001 duurde vooraleer de full-CD in de rekken lag, een paar weken eerder voorafgegaan door de tweede single "Let Me Know".

Het resulterende album "Songs from a Bad hat" viel uiteen in twee delen: enerzijds rockende, stampende seventies songs zoals "Let Me Know", "Finish it all off" of "A Faint Smile", anderzijds fijne en ontroerende (en eveneens 70's aandoende) tracks zoals "Love once Again", "Everybody's friend" (met gastrollen van Caroll van Dyck van Bettie Serveert en enkele Anarchisten) of "Ballad with one arm". Mauro hierover aan Mao : "Het is toch wel ongeveer de plaat geworden die ik in mijn hoofd had. De selectie van de nummers was misschien wel anders. Ik had als geheel ook een iets akoestischer plaat in gedachten. Achteraf ben ik heel blij dat het niet die plaat is geworden. Ik heb nu toch wel zin om met een rockband rond mij te gaan spelen. Daarom ben ik ook zeer blij dat er een paar stevige rockers op de plaat zijn terechtgekomen."

De kritiek op "Songs from a Bad hat" was in de Belgische pers bijna unaniem lovend. Mao magazine - die een special aan de release wijdden, met onder meer een interview in de vorm van een cd-boekje bij hun nulnummer - schreef de consensus-opinie: "De energie, de dadendrang en licht onstuimige attitude van weleer zijn gebleven, maar daar bovenop heeft deze plaat alles wat wij bij de Evil Superstars wel eens misten: beheersing, eenvoud, doelgerichtheid, een krachtige en kristalheldere, op de song en niets dan de song gerichte sound en - vooral - een verfrissende hang naar de seventies en waar die periode muzikaal en qua mentaliteit zoal voor stond." Fans van de vroegere Evil Superstars waren minder enthousiast in hun commentaren, vermits zij de impulsiviteit en gekte van de vorige groep in de muziek niet echt konden terugvinden.

Bij de concertorganisatoren viel de CD zeker in goeie aarde, want Mauro was zowat alomtegenwoordig op de zomerfestivals van 2001 : Werchter, Cactusfestival, Dour, Marktrock, Pukkelpop ... In de zomer werd een tweede single uit de CD uitgebracht : "Finish it all off (with love)", en in oktober was de tijd rijp voor de release van de meer melancholische song "Everybody's Friend" als single (de vrouwelijke zang op deze track zijn van Bettie Serveert zangeres Carol Van Dyk, die in dezelfde periode ook meewerkte aan het Belgische country-America project Chitlin' Fooks)

(Auteur: Dirk Houbrechts)