Edgar Tinel behoort tot de belangrijkste Vlaamse componisten van de tweede helft van de 19de eeuw.

Edgar Tinel studeerde piano aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Louis Brassin en behaalde er zijn eerste prijs in 1873. Hij bouwde een succesvolle carrière uit als concertpianist en trad ondermeer op in Duitsland en Engeland. Hij begon reeds vroeg te componeren maar vanaf hij in 1881 benoemd werd tot directeur van het Instituut voor Kerkmuziek in Mechelen, als opvolger van J.Lemmens, legde hij zich vooral toe op religieuze composities.
In 1885 tekende hij een contract met de buitenlandse uitgeversfirma Breitkopf und härtel. Zijn werken werden daardoor ook in het buitenland verspreid.
Vanaf 1896 was Tinel verbonden aan het Koninklijk Conservatoriu te Brussel als leraar voor contrapunt en fuga en hij werd directeur van dit Koninklijk Conservatorium in 1909 in opvolging van F.A.Gevaert.
Zijn bekommernis was de studenten niet alleen als virtuozen op te leiden maar ze ook een goede algemene kennis en een grote culturele vorming mee te geven. Tinel inspireerde zich hiervoor duidelijk op de verwezenlijkingen van Peter Benoit en Jan Blockx aan het Antwerpse Koninklijk Conservatorium.

Voor een oeuvrelijst en een uitgebriede bibliografie zie:
www.SVM.be