Pieter Van maldere stamde uit een muzikale familie. Hij werd in 1746 benoemd tot tweede violist van de Koninklijke Kapel te Brussel. Hertog Karel van Lotharingen was zijn beschermheer. Hij verbleef tussen 1751 en 1753 in Dublin waar hij de Philharmonick Concerts dirigeerde. Van Maldere reisde met de hertog naar Parijs, Oostenrijk en Bohemen. Hij speelde in Wenen voor keizerin Maria Theresia, en zijn werken waren gekend door Mozart en Haydn. Ditter von Dittersdorf vermeldt hem in zijn notities als één van de belangrijkste virtuozen van zijn tijd.
Terug te Brussel werd hij bevorderd tot 'valet de chambre' van de hertog. Hij werd door zijn broer opgevolgd als eerste violist in de kapel. Van dat ogenblik af reisde Van Maldere met de hertog naar Parijs en Wenen en werd hij erkend als belangrijk componist. Zijn werken werden gepubliceerd in Londen, Parijs en Brussel en overal uitgevoerd aan de europaese hoven. Hij was ook dirigent en mededirecteur van de Brusselse Muntschouwburg, toen één van de belangrijkste muziektheaters van het toenmalige Europa.