Na 12 jaar stilte zijn de grootste Belgische metalhelden weer springlevend. Gereanimeerd dankzij het overweldigende succes van hun reünieconcerten in de AB begint Channel Zero -inmiddels versterkt door Soulfly-gitarist Mikey Doling- aan een tweede leven met nieuwe concerten, nieuwe nummers, en een nieuwe plaat.

Uit het Belgische pop- & rockarchief:
België's eigen equivalent van Metallica, in zoverre dat deze groep als geen andere de muren tussen het op "normale" of grunge geörienteerde publiek wist te verleiden tot het consumeren heavy metal. Bijzonder luid, maar met de songs toch belangrijker dan het aantal geproduceerde decibels. Of zoals hun platenfirma het zei : "In de jaren negentig zijn adjectieven die vaak gebruikt worden om muziek te beschrijven beukend, agressief, bezeten, grof ... en al deze etiketten kunnen rechtstreeks op de muziek van Channel Zero geplakt worden."

Ze startten hun groep in Brussel eind 1990 en debuteerden met een gelijknamige plaat voor een Duits label begin 1992. Songs als "The Pioneer" en "Tales of Worship" zorgden er al snel voor dat er een legertje fans klaarstond voor de optredens in Duitsland en de Benelux.

Midden 1993 volgde de release van "Stigmatized for life", de tweede plaat bij Shark Records. Hun live-reputatie groeide en resulteerde in shows met Biohazard, Obituary, Napalm Death, Life Of Agony and Pro-pain. Met de fijne mensen van Exhorder en M.O.D. toerden ze door Europa.

Vanaf de derde plaat "Unsafe" werden de Channel Zero's ook internationaal verdeeld (door PIAS). Deze plaat betekende ook hun doorbraak in 1995 naar een veel ruimer publiek : ze toerden met Megadeth, Danzig, Spudmonsters, Biohazard, ... Ze stonden op de affiche van enkele beroemde Europese festivals (Torhout/Werchter, Pukkelpop, Bourges,...), en ze speelden een toer als hoofdgroep in Australië.

Eind 1996 kwam de vierde plaat "Black Fuel". Nog meer live-succes volgde, o.m. met een tweede optreden op Torhout-Werchter.

In België waren de gasten bijzonder populair (van de laatste 2 platen werden ongeveer 20.000 exemplaren verkocht, de singles voerden de Afrekening aan ...), maar in het buitenland wilde het niet echt meer lukken. In augustus '97 gaf de groep er dan ook de brui aan.

Na de split gingen de leden van Channel Zero allerlei richtingen uit. Zo werden er ex-leden gesignaliseerd bij "Ten Thousand Women Men" en "Mantra". Franky DSVD produceert jonge Belgische metal-groepen (o.m. de groep "Crush", met gouden Fredje Deburggraeve).

GroepsLeden :
- Franky "DSVD" De Smet Van Damme - zang
- Xavier Carion - gitaar
- Phil B. - Drum
- Tino DeMartino - Bas

(Auteur: Dirk Houbrechts)