Vlaams barokensemble

Gedreven door een gezamenlijke passie voor (post-)barok repertoire, richtten klavecinist-organist Bart Naessens en zijn vrouw Amaryllis Dieltiens (sopraan) in 2007 het ensemble Capriola Di Gioia op voor kleinschalige, intense uitvoeringen van aangrijpende, maar vaak vergeten muziek uit de 17de en 18de eeuw. 

Bart studeerde klavecimbel en orkestdirectie aan het Lemmensinstituut, en orgel aan het Lemmensinstituut en het conservatorium van Parijs. Hij is een gerespecteerd continuospeler met een uitstekende staat van dienst bij ensembles als Il Gardellino, Collegium Vocale, Vlaams Radiokoor, De Nederlandse Bachvereniging, en B’Rock. De laatste tijd profileert Bart zich in toenemende mate als dirigent met eigen ensembles zoals BachPlus, dat hij oprichtte als speeltuin en laboratorium voor het (cantate) repertoire van J. S. Bach en tijdgenoten.  

Amaryllis studeerde aan het Lemmensinstituut, het Conservatorium van Amsterdam, en De Nederlandse Opera Academie. Al tijdens die studies was Amaryllis een veelgevraagd operazangeres, met een breed scala aan rollen van de vroege barok tot de 20ste eeuw. Amaryllis werkte samen met het Residentie Orkest, het Orkest van de 18de eeuw, B’ Rock, het Amsterdam Baroque Orchestra, en het Combattimento Consort, onder de baton van beroemdheden als Konrad Junghänel, Frans Brüggen, Ton Koopman, en Richard Egarr.  

In Capriola Di Gioia genereert de fusie tussen het muzikale temperament van Bart en Amaryllis een logische focus op het barokke repertoire voor sopraan en basso continuo. Op muziek dus, die vrijwel altijd ook theater is. Het speelplezier dat de ensemblenaam suggereert vormt samen met historisch onderzoek, een hang naar avontuur en experiment, een levendig gevoel voor drama, en een nog groter tekstbewustzijn de leidraad voor concerten en opnames die in groeiende mate door publiek en pers worden gewaardeerd. Capriola Di Gioia slaagt er al ruim twaalf jaar in om naam te maken naast de iconische Vlaamse ensembles, en een eigen koers te varen tussen de grote componisten en repertoires door.

De debuut-CD van Capriola Di Gioia – met liederen van Monteverdi en minder bekende tijdgenoten – werd door Kulturradio als “grossartig” gelauwerd. De registratie van Boccherini’s Stabat Mater uit 1781 kreeg in Rondomagazin het epitheton “waarlijk meeslepende muzikale belevenis” mee; nog over dat Stabat Mater schreef het gerenommeerde Classica dat de muzikanten van Capriola di Goia “een sensuele soundtrack, een schitterend decor [weefden] voor de mooie stem van Amaryllis Dieltiens”. Over de CD Fare la nina na (met vergeten vroegbarokke kerstmuziek) oordeelde de Bayerischer Rundfunk dat “de werkelijke ontdekking Amaryllis Dieltiens [is], die “een stem heeft om van te smelten: slank, helder, direct, … zacht, warm getimbreerd, uiterst wendbaar”. De registratie Bella Immago van Italiaanse barokmuziek uit een Brussels manuscript kreeg in Diapason vijf sterren. Maar ook in grote bezetting weet het ensemble te overtuigen. Zo kregen zij een score van 9/10 door het Nederlandse magazine Luister voor hun opname van vergeten concertaria’s voor sopraan en klassiek orkest van Luigi Boccherini. In het voorjaar van 2020 brachten zij voor het eerst een overbekend werk uit op CD – Pergolesi’s Stabat Mater en ook hier zijn de eerste reacties lovend en kent de opname veel bijval bij diverse (inter)nationale radiozenders en muziektijdschriften. 

Voor de grotere bezettingen breiden Bart en Amaryllis de basisbezetting van Capriola di Goia uit met internationale topmusici zoals violisten Lidewij Vandervoort, Dmitry Sinkovsky, François Fernandez en of celliste Catherine Jones maar evenzeer werken zij samen met bevriende Belgische musici zoals Annelies Decock, Frank Coppieters, Jurgen Debruyn, Kaat De Cock enz…. Die schaalvergroting doet niets af aan het waarmerk van het ensemble. Of Bart en Amaryllis alleen op het podium staan, of met 20 gelijkgestemden, er wordt altijd gemusiceerd met het doel de toeschouwer empathisch te maken voor het intrinsieke theater en drama in muziek die vaak ten onrechte een zijspoor is opgedrongen door de geschiedenis.