Karel Goeyvaerts werd geboren op 8 juni 1923 te Antwerpen, en overleed er op 3 februari 1993. Van 1943 tot 1947 studeerde hij piano, harmonie, contrapunt, fuga, compositie en muziekgeschiedenis aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen. Daarna studeerde hij tot 1950 aan het "Conservatoire National" te Parijs, waar hij compositie volgde bij Darius Milhaud en analyse bij Olivier Messiaen, en waar hij zich bekwaamde in het bespelen van de "Ondes Martenot" bij de uitvinder van dit instrument, Maurice Martenot. Vooral Messiaen liet een grote indruk na op de jonge Goeyvaerts. Zo kan de in 1950-51 geschreven Sonate voor 2 piano's gezien worden als een synthese van bepaalde ideeën van Messiaen en van Weberns toepassing van de dodekafonie, waarvan Goeyvaerts minutieuze analyses leverde. Deze sonate beïnvloedde diepgaand de jonge generatie avant-gardisten in haar geheel en Karlheinz Stockhausen in het bijzonder. Getuigen daarvan zijn de vele persoonlijke en muzikale verbanden tussen beiden, de uitvoerige briefwisseling, en composities van Stockhausen die de basisidee van de Sonate haast letterlijk overnamen (o.a. Kreuzspiel). In 1953 realiseerden Goeyvaerts en Stockhausen tesamen met enkele andere componisten voor het eerst muziek die geproduceerd werd via elektronische generatoren (in de studio's van de WDR te Keulen). In 1957 trok hij zich tijdelijk uit het muziekleven terug, hoewel hij bleef componeren. In 1970 werd hij door de Belgische Radio en Televisie (BRT) aangesteld als producer bij het Instituut voor Psycho-acoustica en Elektronische Muziek (IPEM) te Gent. Na enkele jaren werd hij dan verantwoordelijke producer voor Nieuwe Muziek bij Radio 3 te Brussel. In juni 1985 werd hij verkozen tot Voorzitter van de Internationale Componisten Tribune, een prestigieuze en actieve vereniging die onder de Internationale Muziekraad van de UNESCO ressorteert. Karel Goeyvaerts was lid van de Koninklijke Akademie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. In 1992 werd Goeyvaerts nog benoemd tot eerste titularis van de KBC-leerstoel Nieuwe Muziek van de afdeling Musicologie aan de K.U.Leuven. Tot zijn opdracht behoorde het doceren van een college voor de licentie-studenten Musicologie en het schrijven van een compositie. De compositie Alba per Alban die hij in het kader van deze leerstoel aan het schrijven was, bleef door Goeyvaerts' onverwacht overlijden op 3 februari 1993 onvoltooid.