Jozef Dumoulin' s music is first of all a pleasure to the ears, then it conduces to meditate, to travel through thoughts, swept up by its wrings of harmony towards unexpected horizons. Dreams about music and music about dreams. (c) Le Soir 2011

Jozef Dumoulin ontdekte als tiener de jazz en zocht thuis verbeten naar een eigen weg in het genre. In 1994 trok hij alsnog naar het conservatorium in Brussel, waar hij met Diederik Wissels en Nathalie Loriers studeerde. Ook bracht hij twee jaar in Keulen door om er les te volgen bij John Taylor, in de jaren tachtig de man achter onder meer Azimuth, Jan Garbarek en Gil Evans.

Muzikaal weet Dumoulin zich breed te spreiden. Aanvankelijk deed hij dat op piano, zoals bij de samenwerking met zangeres Barbara Wiernik, op de cd ‘Eclipse’. De jongste jaren ontwikkelde hij echter een heel eigen sound op de Fender Rhodes, gecombineerd met elektronica. Met die set-up sloot hij zich aan bij enkele bestaande formaties, zoals Magic Malik Orchestra, Reggie Washington Trio, Erwin Vann Quartet, Octurn, Benzine, Narcissus Quartet, Mâäk's Spirit,….

Dumoulin is ook buiten de contreien van de jazz te vinden en experimenteert bij ondermeer Othin Spake (trio van Teun Verbruggen met rockgitarist Mauro Pawlowski) met stevige geïmproviseerde muziek, die meandert tussen emo, post-rock, free jazz en noise.

Daarnaast ontwikkelde Dumoulin ook verschillende eigen projecten solo, in duo met Lynn Cassiers, in trio met drummer Eric Thielemans en bassist Trevor Dunn en in kwintet met “Lidlboj”.

In 2009 bracht Lidlboj, goed voor een hedendaagse fusion in de letterlijke zin van het woord, een eerste en fel gesmaakt album “trees are always right” uit bij het Franse label Bee Jazz. Bij ditzelfde label verscheen in 2011 het album “Rainbow Body” van Dumoulin’s trio.