Doorheen het oeuvre van Paul Adriaenssens overheerst een duidelijke zoektocht naar een evenwicht tussen het gebruik van intuitie en abstracte wiskundige modellen.

Paul Adriaenssens is volledig autodidact.
Op zijn vijftiende begon Adriaenssens te experimenteren met bandopnemers, concrete klanken en montages en leerde hij zichzelf dwarsfluit en andere blaasinstrumenten bespelen.
In '75 kwam hij in contact met de Studio voor Experimentele Muziek en werd medewerker als componist en uitvoerder. Tussen '76 en '83 evolueerde hij van akoestische over elektro-akoestische en live elektronische naar eerst analoog en later digitaal gegenereerde en computergestuurde composities. Hij experimenteerde audiovisueel met diareeksen sinds '80 en met digitaal bewerkte video sinds '89. Daarbij stond een parametrische behandeling van complementaire auditieve en visuele elementen centraal. De muziek werd daarbij grotendeels digitaal gegenereerd onder programmacontrole. Meermaals verwerkte hij het audiovisuele materiaal in een installatie.
Sinds '75 gaf hij -vooral met het SEMensemble- tientallen concerten in binnen- en buitenland, o.a. voor BRT3. Op het audiovisuele domein werkte hij mee aan en/of werd geprogrammeerd op manifestaties als Fabrik88, Metro89, Black Box, Bunker /Antwerpen, Architectuur als buur, Tetraëderfestival, Brul /Gent (België), Audiovisueel Experimenteel Festival /Arnhem (Nederland), Mediawave /Györ (Hongarije), Videofestival Wroklaw (Polen), Unicum Technologico /Portici, Artmedia IV /Salerno, Studio aperto en Dissociazione Culturale /Napels (Italië), El Ojo Atomico /Madrid (Spanje), Catalyst Arts /Belfast (Ierland), 60x60 (VS), videofestivals Fukuoka, Tokyo, Kyoto (Japan).

Hij ontving o.a. (audiovisuele) compositieopdrachten van de Culturele Raad van de Stad Antwerpen, het Masereelfonds, Stichting Logos, Muzikon, Studio aperto, e.a.. Hij werkte mee aan de publicaties Documenta Belgicae - Music in '85 en Troopboek in '93.

Paul Adriaenssens verblijft reeds enkele jaren te Gourgas in Frankrijk