Veelzijdig muzikant met roots in jazz manouche en zigeunermuziek.

Tcha Limberger is de zoon van gitarist Vivi Limberger (Waso Quartet) en kleinzoon van violist Piotto Limberger, beiden gekende figuren in de jazz manouche. Als kind had hij een uitgesproken voorliefde voor flamenco. Van Koen De Cauter leerde hij zijn de eerste akkoorden op gitaar, maar Tcha vervolgde zijn weg als autodidact. Vanaf zijn achtste al betrad hij regelmatig de scène, waar hij solo zijn versie van de flamenco speelde en zong. Op zijn dertiende werd hij door het Muziek Lod gevraagd mee te werken aan een productie van regisseur Alain Platel en componist Dick van der Harst. Dick van der Harst verschafte Tcha heel wat harmonische en ritmische inzichten en wijdde hem in in de hedendaagse klassieke muziek. Nog zo'n horizonverbreder was voor hem Herman Schamp, klassiek gitaarleraar en groot kenner van Django Reinhard en Paraguaiaanse muziek. Op zijn zeventiende nam Tcha ook de viool ter hand, aangestoken door opnamen van Toki Horvath (een violist uit Budapest) en van zijn eigen grootvader van wie hij alleen maar enkele mythische verhalen kende. Een jaar later werd het Orkest Romani gesticht waarmee hij o.a. op festivals in Polen en Budapest zou spelen. Hij besloot Hongaars te leren, en op zijn tweeëntwintigste vertrok hij naar Budapest. Hij kreeg er les van Horvat Bela, die hem inwijdde in klassieke viooltechniek en een deel van het zigeunerrepertoire. Terug in België stichtte hij een aantal orkesten waarmee hij op menig festival optrad: Sirin, Tcha Limbergerquartet, Braboshinke, Szilva familie Limberger, Romene guidia, misth swing. Hij speelde ook met o.a. Waso jazzquartet, Romani, de Piotto's, Myrrdin, Robin Nolan, Robi Lakatos, Stochelo Roesnberg, Birelli Lagrene, Fapy Lafertin, Boros Lajos, Puka Karoly, Berki Viktor, Toni Rudi…