De fagot is in de 21ste eeuw nog steeds niet even bekend als andere klassieke instrumenten.

Dat was heel anders in de 18e en in het begin van de 19e eeuw. Het instrument werd toen veel meer in de verf gezet.  Voorbeelden hiervan zijn de vele concerti van A. Vivaldi (meer dan 30 concerti). Ook W.A. Mozart en zijn tijdgenoten schreven concerti voor fagot en orkest. Ondanks de grondige modernisering van de fagot kon het instrument in de tweede helft van de 19e eeuw niet op tegen de andere instrumenten die, ook door vele aanpassingen, meer volume konden produceren. Het instrument kwam solistisch hierdoor wat in de verdrukking te staan.

Geleidelijk aan weten componisten vanaf de 20ste eeuw toch, in een juiste balans en in verschillende stijlen en karakters, de kwaliteiten van de fagot als solo-instrument naar boven te halen.

Als voortzetting hiervan besloten Bert Helsen en Filip Neyens, beiden solist in het Nationaal Orkest van België,  een ensemble op te richten waarin de veelzijdigheid van het instrument meer naar voren komt.  Het diverse klankenpalet  van zowel de fagot als de contrafagot komt in dit concept helemaal aan bod in een toegankelijk en krachtig muzikaal kader.

HaftCraft is ontstaan vanuit de bezetting als septet: strijkkwintet, fagot en contrafagot. Het strijkkwintet kan in vele gevallen worden beschouwd als een reductie van een strijkorkest. Door hieraan enkele solisten toe te voegen is het ensemble in één programma gemakkelijk te modelleren naar andere bezettingen en combinaties.