Lisi Estaras begint met dans in Cordoba. Eerst probeert ze haar studie sociaal werk te combineren met een professionele dansopleiding. Als dat niet lukt, kiest ze voor dans. Ze krijgt een studiebeurs en verlaat Argentinië̈ op 19-jarige leeftijd om te gaan studeren aan de Rubin Academy of Music and Dance in Jeruzalem. Niet lang daarna vervoegt ze het Batsheva Ensemble in Tel Aviv. Ze blijft 5 jaar in Israël en trekt dan naar Europa waar ze via
een passage in Nederland, haar carrière in België start bij les ballets C de la B in 1997. Ze creëert en danst mee in Iets op Bach, Wolf, VSPRS, pitié!, C(H)OEURS en Tauberbach van Alain Platel en in Tempus Fugit van Sidi Larbi Cherkaoui.
 
Ondertussen choreografeert ze onder de vleugels van les ballets C de la B Patchagonia, Bolero, The Gaza Monologues, primero-erscht en DANS DANS. Door de jaren heen maakt ze ook eigen werk in samenwerking met andere artiesten. Bartime met Einat Tuchman (Campo, Gent), Cocina Erotica en No Wonder met Constanza Macras (Schaubühne, Berlijn), Leche (Passerelle, Kortrijk) en A distancia (Teatro Real, Cordoba). 
 
Lisi maakt choreografieën voor theaterproducties en werkt als coach voor andere makers en gezelschappen. Ze werkt aan Hiob van Sandra Strunz (Theater, Bonn), Das Brennende Haus van Emilio Garcia Wehbi en Maricel Alvarez (Stadstheater, Bern), The speech voor danser Irene Russolillo (Festival Equilibrium, Rome) het Hamilton complex van Lies Pauwels (hetpaleis, Antwerpen), Madame Bovary van Michael De Kock en Carme Portaccelli (KVS, Brussel).

In 2015 creëert en danst ze de solo La Esclava samen met choreograaf Ayelen Parolin ( La Biennale de Charleroi, les Brigittine in Brussel, Centre Wallonie-Bruxelles in Parijs, Le Gymnase in Roubaix en Julidans in Amsterdam).
 
In 2016 creëert ze Monkey Mind met drie dansers met het syndroom van Down voor Platform K (Gent). Het dansmateriaal dat door de dansers met een beperking wordt aangeboden, is van grote betekenis voor haar latere choreografisch werk. Het principe van de ‘Monkey Mind’ verwijst naar ‘het eindeloze geratel in je hoofd als je van de ene gedachte naar de andere springt’. De methode gebruikt de verandering van gedachten en de vertaling
ervan in bewegingen en woorden. Voor het onderzoek naar haar ‘Monkey Mind’ methode krijgt Lisi een beurs van de Vlaamse overheid. Dit onderzoek concentreert zich op de thema's kinesthesie, empathie en spiegelneuronen. Het is gerelateerd aan Art (dance) Brut en wordt verder onderzocht en ontwikkeld in de komende projecten.
 
In 2018 start ze een artistieke samenwerking met Serge Aimé Coulibaly, Sara Vanderieck en Mirko Banovic voor het project When I See a Strawberry, I think of a Tongue (Kaap/Grote Post in Oostende en Théâtre des Doms in Avignon). Het artistieke traject gaat verder in 2019
en 2020, met residenties in Le Centquatre in Parijs, WP Zimmer in Antwerpen, Le Bamp in Brussel en Le Gymnase in Roubaix.
Ook in 2018 volgen de premières van twee grote producties. Hillbrowfication (Johannesburg) is een samenwerking met (niet-)professionele jongeren van Hillbrow en choreograaf Constanza Macras/dorky Park, Gorky Theatre en Goethe Institute. Deze productie is ook te zien tijdens Rurhtriennale Kunstenfestival in augustus 2022.  De andere grootschalige productie is Sapiens voor het Ballet Contemporaneo Teatro San Martin (Buenos Aires).
Voor de dag van de dans 2018 maakt ze samen met Alain Platel en Quan Bui Gnoc, Le Sacre du Printemps, waarbij meer dan 200 mensen in de straten van Gent dansen. Teatro Calderòn in Valladolid (Spanje) nodigt Lisi uit om in 2019 een remake in hun stad te creëren. 
 
In februari 2019 creëert Lisi The Jewish Connection Project in samenwerking met Ido Batash, een stuk voor vijf dansers en een sopraan (Campo Gent). Voor de dag van de Dans 2019 in De Grote Post Oostende maakt ze samen met Darryl E. Woods Ze zullen ons niet temmen, een korte collectieve choreografie op een nieuwe interpretatie van het Belgische volkslied door zanger-tekstschrijver Wannes Cappelle. Voor
het dansensemble Salzburg Experimental Academy of Dance maakt ze No Human No Cry. In hetzelfde seizoen volgt de première van Vernaculos voor de Compania Nacional de Danza Contemporanea in Buenos Aires.
 
In samenwerking met Ido Batash en het Brusselse tango muziekensemble met dezelfde naam creëert Lisi SONICO – The Heart is the Muscle we Like To Work out (première maart 2020). In oktober 2020 volgt de première van Bibliomaniacs, een dansvoorstelling die Lisi samen
met zes vrouwelijke dansers van het Itinerant Dance Ensemble creëert, in een productie van Constanza Macras/Dorky Park, Kindl (Berlijn).
 
In 2021 en 2022 is ze gastchoreograaf bij onder andere Mercat de les Flors (Barcelona), B12 (Berlijn) en de Vlaamse Opera (Gent). 
Ter gelegenheid van haar 50e verjaardag creëert Lisi #THISBEAUTY. Deze solo gaat in première op 21 april 2022 in KC Nona, Mechelen en is onder andere te zien op het TAZ festival in juli 2022, waar het zeer goede recensies van de pers krijgt. Lisi doet in het seizoen 2021-22 een onderzoeksproject aan de AP Hogeschool in Antwerpen, gewijd aan Art Brut, dans en handicaps. In oktober 2022 presenteren Lisi Estaras en MonkeyMind Company – in samenwerking met Unmute Dance Company uit Kaapstad en op uitnodiging van Vlaanderen Zuid-Afrika – What
we can do together (werktitel) tijdens het BODY MOVES International Inclusive Dance Festival in Benoni, Zuid-Afrika.

Ze is een zeer gewaardeerd lid van professionele jury's en commissies, onder andere vanwege haar grote expertise op het gebied van het werken met dansers met een beperking.