Het werk van Karel Verhoeven behandelt geconstrueerde ruimtes op een audiovisuele, grafische en sculpturale manier. Op een analytische manier observeert, registreert en deconstrueert Karel specifieke, afgebakende architecturale omgevingen. Deze documentatie wordt vervolgens gemonteerd, gekadreerd en gespatialiseerd. Hierdoor wordt een nieuwe ruimte gesuggereerd waarbij texturen, ruimtelijke, plastische, auditieve en mentale lagen meer naar de oppervlakte komen te liggen. Hoe de factor tijd, deze ruimtelijke ervaring kan beïnvloeden vormt een belangrijk onderdeel. Ook de auditieve informatie die bij het beeld gemonteerd wordt krijgt vaak een autonome rol.
In zijn grafische en sculpturale werken tracht Verhoeven elementaire vormen en structuren te ontplooien en associëren om via een tactiele manier tot de essentie van zijn constructies te komen. Deze werken benaderen eerder de intuïtieve en directe omgeving terwijl zijn meer complexe en audiovisuele projecten eerder afgestemd zijn op het meer exotische gebied. Of waarbij hij een specifieke afgebakende ruimte aftast als zijnde onontgonnen.
Karel zijn werken bestaan meestal uit verschillende modules, op deze manier zijn zijn constellaties steeds uitbereidbaar en combineerbaar.