Wanneer je ‘de mens’ beschouwt in termen van Henri Bergsons élan vital kom je onvermijdelijk uit op een kunstenaar als Ine Lammers. Wanneer je dit doet merk je meteen ook dat dit élan geen rechtlijnig of voorspelbaar gegeven hoeft te zijn. De ruwe uitspattingen die grond vonden in een rebelse reactie op onrecht en onlust vervormde eerder al tot het verbindende concept Morphic Resonance van Rupert Sheldrake, en lijkt nu in meer verstilde, contemplatieve wateren te zijn beland. Al is dit misschien slechts schijn: de ruwe kanten zijn subtieler geworden, ze uiten zich in het roest van metaal, de rafelige boorden van lapjes textiel, de weerbarstige patronen in de houtblokken die de verf vergezellen. De klank is minzamer, de woorden bedachter uitgekozen, maar de rebelse stem is nog lang niet getemd, zo lijkt het me. Niet dat dit hoeft, wel integendeel.
Frederic de Meyer , The Art Couch, maart 2023