Frank Nuyts concipieerde een overkoepelend plan voor zijn zes Sonates. 1st (1992, herziening 2006) is gerelateerd aan de afsluiter 6th (2006), 3rd (2002) en 4th (2002, herziening 2006) vormen samen de bouwstenen voor een overkoepelende 'supersonate', waarbij telkens identiek hetzelfde vormprocedé is gehanteerd. 5th (2003, herziening 2006) staat enigszins geïsoleerd.