Van Boxelaere Anne
Van Boxelaere werkt in directe relatie tot haar omgeving: het fysieke, bij uitstek stedelijke, landschap en het mentale. Door de soms rigide administratie die beide gebieden beheerst, bespeurt ze een zekere onthechting. In het hermetische systeem van het dagelijks leven voelt niemand zich meer thuis; ontsnappen aan het rusteloze lawaai, aan de “wetten en praktische lasten”, is bijna onmogelijk. Gebiologeerd observeert Van Boxelaere de schizofrene sociale systemen en onderdrukkende ontwikkelingen in het dichtbevolkte, dichtbebouwde België. In haar diepgevoelde doeken fileert ze het krankzinnige raster dat zogenaamd werd geconstrueerd om houvast te bieden, maar dat een onderwerpingsgreep blijkt te zijn. Soms breekt ze dat onderdrukkende kader open, soms ruimt ze het puin op van de voorbijtrekkende storm.
