Bij haar eerste verschijning zit An Pierlé op een ergonomische bal achter een piano. Het levert de bijnaam ‘Vlaamse Tori Amos’ op maar ze wordt wel opgemerkt. Door Gary Numan onder meer van wiens ‘Are Friends Electric?’ ze een memorabele versie neerzet. Veel brengt ze niet uit. Maar elk album voldragen en doeltreffend. ‘Mud Stories’ (1999) maakt haar naam in de Benelux. ‘Helium Sunset’ (2002) krijgt lovende kritieken van alle Britse muziekmagazines. In de Franse Rolling Stone eindigt het op 11 in de lijst met 100 beste albums van 2003. Een tournee van 2 jaar volgt en wordt afgerond met een concert voor 100.000 mensen op het Fête de l’Humanité in Parijs. An Pierlé is onderweg de frontvrouw geworden van een band die expressieve pianogedreven pop brengt.