Pieter-Jan De Smet
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Eigenzinnig Gents groepje met Pieter-Jan De Smet en Geoffrey Burton. Zijn eerste muzikale stappen zet Pieter-Jan De Smet in 1980 op twaalfjarige leeftijd bij zijn eerste groepje "Route 66" (genoemd naar de eerste song die hij kon spelen). Na omzwervingen bij allerhande coverbandjes richt hij in 1986 "The Lionhearts" op. Datzelfde jaar startte hij ook een toneelopleiding aan de Studio Herman Teirlinck.
In 1988 halen The Lionhearts de finale van Humo's Rock Rally, en spelen een niet onaardig aantal concerten. Een jaar later ontmoet Pieter-Jan zijn huidige compaan, gitarist Geoffrey Burton, die wordt ingelijfd bij The Lionhearts.
Op muzikaal vlak ontbindt hij enige tijd later The Lionhearts om daarna onder zijn eigen naam en met enkele leden van de groep verder te gaan. In mei 1993 wordt de debuut-cd "Antidote", op vijf dagen tijd opgenomen in een productie van Roland van Campenhout. De singles 'Baby's in the world' en 'Fire' - met een losgeslagen Roland op marimba - weken de nodige belangstelling los.
Geoffrey Burton gaat het ondertussen voor de wind. Wanneer Arno en Jean-Marie Aerts meningsverschillen krijgen, wordt hij immers de nieuwe rechterhand van Arno. In '95 besluiten Geoffrey en Pieter-Jan om als duo verder te gaan, iets wat hen in 1996 ook leidt naar buitenlandse podia : zo staan ze in Canada op het "Festival international d'été" in Quebec, in Frankrijk op de 'Printemps De Bourges', en in Zwitserland op het 'Paleo Festival'. In augustus van dat jaar wordt de tweede cd 'August' opgenomen, niet in een high-tech studio maar in een oude kapel. Het duo bespeelt op dit album bijna alle instrumenten zelf. De kritiek is opnieuw redelijk enthousiast, maar het publiek is niet dadelijk mee. De muzikale invulling gebeurde immers eigenzinnig en redelijk experimenteel, of zoals Humo's pdw het schreef "Het zou me niet verbazen mocht de titel verwijzen naar de oogstmaand '96, wanneer wat we ondertussen minzaam "de gebeurtenissen" zijn gaan noemen aan het licht kwamen. Dat zou enigszins verklaren waarom er achter die zwoele titel een verzameling tegendraadse songs vol onrustwekkende noise schuilgaat.
De Smet en Burton lieten zich duidelijk door de grote maar ietwat kierewiete Scott Walker inspireren." Als goeie Gentenaar vertaalt PJDS zijn songs ook in het Frans om er het Zuiden van het land mee te bedienen. Zo staat hij in 1998 onder meer op het Francofolies-festival in Spa waar hij een cover brengt van Axel Bauer's "Cargo de Nuit".
Ondertussen kwam Pieter-Jan De Smet wel zonder platencontract te zitten (blijkens een interview in Het Nieuwsblad zou hij bij Play That Beat net als bvb. The Romans vooral als "tax-write-off" gediend hebben), iets wat hij niet aan zijn hart liet komen.
De verwachte CD werd dan toch najaar 2001 opgenomen, en voor die gelegenheid herdoopte Pieter-Jan de Smet zich met zijn nieuwe groep tot PJDS. Het resultaat mag kwam er in Januari 2001 onder de titel "Light Sleeper" (bij op "Beuzak"-records), of zoals de Ancienne Belgique de cd-première aankondigt "Het behoorlijk heavy resultaat heet Light Sleeper, een collectie bijzonder indringende songs."
(Auteur: Dirk Houbrechts)
