Cindy Wright's grootschalige portretten en stillevens in olieverf bespelen de kruising tussen figuratie en abstractie. Op het eerste gezicht lijken deze monumentale schilderijen fotorealistisch, door het gebruik van fotografische methodes als bijvoorbeeld het afknippen van composities en intense bronverlichting. Maar bij nader inzien, en dat is alleen mogelijk door het werk van dichtbij te bekijken, worden schilderkundige toepassingen en het bereik van kleurvlakken verbazingwekkend duidelijk. Zelfs afwetend van hun rijke techniek, worden de schilderijen opnieuw een perceptueel raadsel als je terug achteruit stapt om hen in hun geheel te aanschouwen. Ze zijn conceptueel geworteld in een schilderkundige traditie die bevraagd hoe we de wereld lezen en begrijpen maar de manier waarop ze zijn geschilderd is één en al hedendaags. De onderwerpen van Wright worden uit haar onmiddellijke omgeving genomen en worden getransformeerd in voor onze tijd iconische beelden.