film
60 min.
YURI toont de extremen die het leven kan inhouden. De zachtheid van de droom en de pijnlijke confrontatie met jezelf.
9
Mountain
10
One Way of Going
film
19 min
One Way of Going vertelt het verhaal van een vrouw die langzaam vaarwel zegt tegen het leven dat ze geleid heeft. Dagelijkse handelingen worden heel precies uitgevoerd. Er is een vertraging, alsof het leven een opeenvolging van stillevens is.
11
Bounce Underground
film
8 min
Een vrouw graaft gefossiliseerde en ingedeukte speelballen op. Het leven wordt terug in beweging gebracht.
12
Landscape, Lipstick #2
film
5 min
In 'Landscape, Lipstick #2' gaat een vrouw naar een open plek bij de zee. Eb en vloed, de vrouw gaat heen en weer. Ze herinnert zich wat een Zweedse man ooit zei: ik wil jou zweetdruppels vangen met een rietje.
13
Beauty
projectie
14
Will I ever see you again
1000 kg deeg, metalen constructie (oven), vuurvaste stenen, stelling met twee ladders
15
Will I ever see you again
1000 kg deeg, metalen constructie (oven), vuurvaste stenen, stelling met twee ladders
In een glas wordt licht geprojecteerd. Een man vertelt zijn verhaal. Het licht vibreert op de toon van zijn stem.
19
YURI and the frustration of our ponies
film
60 min.
YURI toont de extremen die het leven kan inhouden. De zachtheid van de droom en de pijnlijke confrontatie met jezelf.
20
One Way of Going
film
19 min
One Way of Going vertelt het verhaal van een vrouw die langzaam vaarwel zegt tegen het leven dat ze geleid heeft. Dagelijkse handelingen worden heel precies uitgevoerd. Er is een vertraging, alsof het leven een opeenvolging van stillevens is.
Liesbeth Marit (° 1979), is een ‘visual storyteller’ in film, foto en woord.
Na enkele zintuiglijke - ruimtelijke installaties, objecten en performances, gaat haar aandacht nu hoofdzakelijk naar film en fotografie.
Liesbeth Marit maakt films en foto’s die de innerlijke wereld van de protagonist oproepen. Ze werkt met een gestileerde beeldtaal, in een associatieve en raadselachtige verhaalstijl.
Haar kadrages verraden nog steeds het oog van de schilder (haar eerste opleiding), en haar aangehouden schots neigen naar het ritme van een beeldend kunstenaar. Daardoor lijken haar films wel tableaux vivants. Hetzelfde geldt voor haar foto’s die ze presenteert in lichtboxen, als stills uit een film. Het is alsof ze die verschillende kunstvormen langzaam in elkaar wil weven.
