Maxime Vancoillie heeft een ruimtelijk-artistieke en educatieve praktijk. Daarin streeft ze naar een ontmoeting met de wereld en verschillende (vaak niet-dominante) leefwerelden. De projecten waar ze zich voor engageert hebben vaak een relatie met het thema en de vraag hoe we onze binnen- en buitenwerelden bewonen. Er is altijd een poging om een dieper en genuanceerder begrip te krijgen van onze ruimtelijke en belichaamde ervaringen, omgang met en gebruik van ruimtes, en de betekenissen die we eraan geven. Het is een praktijk van responding in plaats van reacting en neemt de vorm aan van langlopende onderzoeksprocessen waarbij een langzame en resonerende beweging mogelijk is. Door middel van veldwerk, mappings, schaalmodellen, installaties en gespreksvormen wil ze ruimtelijke vragen opwerpen en artistieke onderzoeksprocessen kristalliseren.