Skip to main content

Nico Vaerewijck

Nico Vaerewijck woont en werkt in Eksaarde, België. In een relatief korte tijd heeft hij een onderscheidende abstract-figuratieve stijl ontwikkeld, gebaseerd op alledaagse onderwerpen met een gevoel van directheid. Net als veel hedendaagse kunstenaars laat hij zich inspireren door oude foto’s, filmstills en documentaires. Zijn Neo-Fauvistische expressies weerspiegelen zowel uitbundig enthousiasme als een diepe eerbied voor de schilderkunst. De combinatie van gedurfde, levendige kleuren, zichtbare druipers en een schijnbaar moeiteloze penseeltechniek onderscheidt hem als een van de meest instinctieve schilders van zijn generatie.

Hoewel zijn schilderijen in eerste instantie een duidelijke realiteit lijken vast te leggen, worden de beelden zorgvuldig aangepast om de kijker in een staat van dubbelzinnigheid achter te laten. Wat aanvankelijk herkenbaar lijkt, wordt ongrijpbaar, een vage weergave die directe overeenkomsten vermijdt en het werk een gevoel van mysterie geeft. Nico Vaerewijck studeerde schilderkunst aan de Academie van Sint-Niklaas. In 2012 ontving hij de Legaat Hulstaert-prijs en in 2013 werd hij genomineerd voor de Belfius Kunstprijs.

“Mijn werk legt vluchtige, vaak over het hoofd geziene momenten vast die onze perceptie van de wereld vormen. Gebaseerd op persoonlijke ervaringen, verkennen mijn schilderijen de kruising tussen dagelijkse banaliteit en diepere maatschappelijke vraagstukken. Centraal in mijn kunst staat een spanningsveld tussen vrijheid en controle, individualiteit en conformiteit, vaak bekeken door de lens van moderne surveillance en de gecureerde realiteiten van sociale media. Met levendige kleuren, abstracte vormen en een filmische benadering streef ik ernaar werken te creëren die zowel persoonlijk als universeel resoneren.

Een keerpunt in mijn artistieke reis was een vijf maanden durende roadtrip door de Verenigde Staten in 2022. Gekenmerkt door onverwachte omwegen en ontmoetingen met verlaten landschappen, heeft deze ervaring mijn creatieve proces diepgaand beïnvloed. Het verschuift mijn focus van externe beelden naar een meer introspectief verhaal, waarbij fragmenten van herinnering en persoonlijke ervaring centraal staan. Foto’s van de reis vormen nu de basis voor mijn recente werken, getransformeerd in schilderachtige uitdrukkingen die thema's oproepen van herinnering, nostalgie en het zoeken naar een gevoel van thuis.

Mijn proces is intuïtief, een delicate balans tussen abstractie en figuratie. Elke penseelstreek is een gesprek tussen spontaniteit en controle, waarbij de schijn van het dagelijks leven wordt gestript om de rauwe emotionele kern bloot te leggen. Door alledaagse elementen te isoleren—een familiekiekje, een desolaat landschap—en ze te reduceren tot hun essentiële vormen, wil ik ongeziene lagen van onze gedeelde werkelijkheid onthullen.

Met mijn schilderijen wil ik de kijker uitnodigen om zijn eigen relatie met de wereld om hem heen in vraag te stellen. Wat is echt en wat is geconstrueerd? Kijken wordt een actieve dialoog waarin herkenning en mysterie naast elkaar bestaan, en interpretatie blijft vloeiend. De onopgeloste verhalen creëren ruimte voor persoonlijke betrokkenheid, waardoor elke kijker zijn eigen betekenis in het werk kan vinden.

Door nat-in-nat technieken te gebruiken, stralen mijn schilderijen energie en directheid uit, waarbij de emotionele intensiteit van het moment wordt vastgelegd. Of het nu gaat om gefragmenteerde huiselijke scènes of filmische landschappen, ik streef ernaar de kijker voorbij het oppervlak te trekken en hen uit te dagen om diepere waarheden te confronteren die verborgen liggen. Deze voortdurende reis—zowel artistiek als existentieel—gaat niet alleen over het in kaart brengen van de fysieke wereld, maar ook over het verkennen van de complexiteiten van het menselijk bestaan zelf.”


Flanders Arts Institute

Expertise centre for performing arts, music and visual arts.