Frans Geysen werd geboren op 29 juli 1936 te Oostham (provincie Limburg). Hij studeerde orgel en muziekopvoeding aan het Lemmensinstituut tot 1960, waarna hij zich verder bekwaamde in muziekgeschiedenis (J.L. Broeckx) en fuga (J. Mestdagh), respectievelijk aan de Conservatoria van Antwerpen en Gent. Hij doceerde harmonie en hogere muziekanalyse aan het Lemmensinstituut van 1962 tot 1999 en aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel van 1975 tot 1997.

In 1965 woonde Frans Geysen de Ferienkurse in Darmstadt bij en deed tijdens de jaren zestig en zeventig verschillende festivals voor hedendaagse muziek aan. Vanaf 1972 verschenen er regelmatig essays, analyses, partituur-, plaat- en boekbesprekingen betreffende de hedendaagse muziek van zijn hand in de tijdschriften Adem, Restant, Gamma, Mozaïek en Muziekkrant. Tussen 1973 en 1985 werden enkele van Geysens beiaardcomposities voor de beiaardschool van Mechelen bekroond. Zo sleepte hij in 1973 de Prijs Jef Denyn in de wacht met zijn werk Clock-wise. Geysens vruchtbare relatie met de blokfluit lanceerde hem internationaal in 1975: op voorspraak van de invloedrijke blokfluitist Frans Brüggen werd Geysens blokfluitkwartet Periferisch-Diagonaal-Concentrisch (1972) uitgegeven bij het gerenommeerde Schott, als vierde werk in de Modern Recorder Series. Met de video-opera Orpheus is in ons (1988) combineerde Geysen zijn verwezenlijkingen op vlak van instrumentale muziek en koorwerken op groot formaat. Dit werk voor declamator, mezzosopraan, bas-bariton, bas, gemengd koor en een ensemble van tien instrumenten werd op 13 februari 1992 gecreëerd in het Lemmensinstituut onder leiding van een enthousiaste Piet Swerts.

In september 1989 realiseerde Geysen zijn tapecompositie Voorlopige stadia van een gegeometriseerde tijd in het IPEM te Gent. Een opdracht van het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen resulteerde in de Staalkaarten voor een hoboconcert (1991), Geysens eerste transplantatie van zijn compositiepraktijk op zulke grote bezetting. In 2003 werd werk van Geysen gespeeld op Transit, het Leuvense festival voor hedendaagse muziek, dat dat jaar in het teken stond van de Minimal Music.