De jonge componiste Esther Venrooy studeerde bij Amerikaanse componist James Fulkerson. Onder zijn invloed besloot zij moderne elektronische muziek te gaan componeren.
Met de onbevangenheid waarmee ze spreekt, componeert Esther Venrooy ook. Net alsof moderne elektronische muziek, want op dat terrein beweegt zij zich, niet moeilijk zou zijn. Ze werkt zich als een filmmaker door haar materiaal heen: klanken ordenen, op een intuïtieve manier. „Het fascineert me hoe geluiden bewegen in een ruimte. Daar wil ik mensen mee hypnotiseren.“ Haar werkwijze lijkt op die van Edgar Varèse en Igor Stravinsky, waarbij de indeling van tijd een belangrijke factoor is.

Esther Venrooy studeerde twee jaar aan het conservatorium in Tilburg, daarna drie jaar aan dat van Arnhem. Haar belangrijkste leermeester vond ze echter in componist James Fulkerson, oud-student van de Amerikaanse voortrekker in elektronische muziek, John Cage. De invloed van Fulkerson deed haar eind jaren negentig besluiten moderne elektronische muziek te gaan componeren.
In 1999 trok ze naar Gent, meldde er zich bij het Instituut voor Psychoacustica en Elektronische Muziek (IPEM), de eerste elektronische studio in Noord-Europa. Op elektronische instrumenten uit de beginjaren zette Esther Venrooy haar ontwikkeling in. In november 2003 had ze haar eerste grote concert in de Singel in Antwerpen, later vormde ze het voorprogramma van een concert van de elektronicagroep Einstürzende Neubauten. Die twee evenementen hebben haar naam, in België zeker, gevestigd.

Inmiddels heeft ze ook twee cd’s op haar naam: ’To shape volumes, repeat’ en de gloednieuwe ’Hout’, een samenwerkingsverband met pianist Frederik Croene.

Naast haar artistieke activiteiten is ze docent 20eeuwse muziek en experimentele kunsten aan de Gentse school voor schone kunsten, waar ze de Audio Art workspace leidt.