Norbert Rosseau werd op 11 december 1907 geboren te Gent, als zoon van twee circusartiesten: Max Rosseau en de Italiaanse Stella Lussie. Van hen (zijn moeder studeerde piano aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Gent en zijn vader was violist en muzikale clown) ontving Norbert zijn eerste muzikale lessen. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak vluchtten ze naar Italië en daar kreeg Rosseau les van Piramo, een vooraanstaand zigeunerviolist. Als wonderkind (“il piccolo celebre violinista”) doorkruiste hij heel Italië en gaf hij recitals tot na de Eerste Wereldoorlog. In Italië kreeg hij ook zijn muzikale opleiding: compositie bij Giuseppe Mulè, orgel bij Fernando Germani en piano bij Silvestri. Na het behalen van zijn diploma in het conservatorium van Rome vervolmaakte hij zich in compositie bij Ottorino Respighi.

Rond 1934 studeerde Rosseau psychologie en filosofie in Gent. Aan zijn loopbaan als vioolvirtuoos kwam plots een einde door een kwetsuur aan zijn rechterhand die hij in 1940 gedurende zijn krijgsdienst had opgelopen. Na de Tweede Wereldoorlog leerde Rosseau de concrete en elektronische muziek kennen en volgde hij meerdere cursussen in Darmstadt en aan het IPEM te Gent. Samen met Louis De Meester was hij de eerste componist in Vlaanderen die dodecafonische (pas na de Tweede Wereldoorlog!) en elektronische muziek componeerde. Verschillende composities van Rosseau zijn bekroond en meermaals worden zijn werken uitgevoerd voor de radio en in concertzalen.

In tegenstelling tot de meeste componisten is hij nooit verbonden geweest aan één of andere instelling zoals een conservatorium, een orkest of radio.