De Deense Mette Ingvartsen wist als choreografe op een goede tien jaar een eigen weg uit te stippelen. Haar werk draait rond bepaalde thema’s en vragen, maar vertoont niet de stilistische eenheid van een ‘oeuvre’. Ze zet haar werk op als research die uitmondt in voorstellingen. Die voorstellingen leggen op een sterk fysieke manier getuigenis af van wat ze gaandeweg ontdekte,  zonder de strakke vorm van conclusies te krijgen. De levende ervaring, de opwinding  van het experimenteren en ontdekken zelf blijven altijd aanwezig. Hoe direct of zelfs eenvoudig haar vragen soms ook zijn, het resultaat is daardoor vaak hoogst verwarrend, maar ook zo opwindend dat het werk ook aan een groter publiek appelleert.