Het videowerk van Monique Thomaes kan gelezen worden als waarneming van/ reactie op ruimte/ licht/ tijd/ beweging. Meditatieve, langzame, poëtische werken worden afgewisseld met werk waarin, door gebruik - en misbruik - te maken van de montagetechnieken, beeld en geluid worden omgezet in dynamische choreografiën. Het werk wordt bij voorkeur vertoond als grootprojectie of verdeeld over meerdere beeldschermen, ingaand op de toeschouwer en op de ruimte waar de presentatie plaatsvindt.
 De interesse voor ruimtes en architectuur die een grote rol speelt in haar videowerk vindt de laatste jaren zijn neerslag in kunstintegratieprojecten. Deze ingrepen (in opdracht) spelen met licht en beweging en gaan volledig in op de bestaande architectuur.