Pieterjan Ginckels is een kunstenaar van de jongste generatie die met zijn werk de grenzen van alle media overschrijdt en consistent een tastbare communicatievorm hanteert. Dat de keuze van een medium geen theoretische keuze is, maar ingegeven wordt door subjectieve en nogal banale redenen, is een thema dat Ginckels op humoristische wijze belicht in zijn werk "why I don't like to paint" uit 2005, waarbij hij die redenen op een canvas neerschrijft. Terwijl Walter Benjamin spreekt over het verloren gaande aura door de opkomst van de reproductie, ligt ook het antwoord op een digitaal-doordrongen wereld in het zichtbaar maken van de sporen die door menselijk gebruik worden achtergelaten op de oppervlakken van alledaagse voorwerpen. De grenzen tussen performance-, installatie- en conceptuele kunst vervagen en leggen een artistiek idee bloot dat verspreid wordt in een omgeving die echt ervaren kan worden