An Vanderlinden is geboren in een mijnwerkersfamilie van het “zwarte” Beringen – een voormalige mijnstreek in het Belgische Limburg. Ze houdt van zwart. En van steenkool. Dat kan ook niet anders. 
Van steenkool, geplukt van de transportbanden in de oude mijngebouwen van Beringen, ontwikkelde An haar eigen verf: een transparant glanzend bruine, en de zwartste zwarte verf die er is. Door deze verschillende steenkoolverven laag per laag aan te brengen en te combineren met ruwe stukken steenkool creëert ze niet alleen diepte, maar ook lichtschakeringen, glans- en structuurverschillen in haar schilderijen. Hierdoor transformeren haar schilderijen bij elke nieuwe invalshoek.
 
Haar kunst draagt de stempel van het verleden. Maar paradoxaal genoeg kan haar kunst worden beschouwd als een duurzaamheid ontwikkeld uit het vergankelijke. De steenkool 30 jaar geleden achtergelaten op de transportbanden van de kolenmijn, krijgt immers een nieuwe toekomst. Een toekomst die straalt, zoals het licht schittert in steenkool.